सडक आन्दोलनको बेला थियो, प्रज्ञाप्रतिष्ठानमा राजाले विघटित गरेको संसद् चल्दथ्यो, मेरा पिताजीले २०४७ सालमा निकालेको "नेपालमा लोकतन्त्र दरो र दिगो कसरी होला? " भन्ने पुस्तिका रत्नपार्कमा बसेका सुशील दालाई पुन: दिँदै भन्नुभयो " २०४७ मा सबै नेतालाई बाँडेको यो पर्चा आज फेरी दिन्छु, राजाका दाह्रा नङ्रा नफालिकन लोकतन्त्र कहिल्यै दिगो हुन्न भनेर ऊ बेलामा भनेको मान्नुभएन! " (२०४७ वैशाखमा प्रकाशित उक्त पुस्तिकामा नेपालमा राजतन्त्र र सेनाको आकारको अनौचित्य बताईएको थियो)
"हो गल्ती भयो गुरु! ", सुशील दाले भन्नुभयो, "अब राम्रैसँग अधिकार लिन्छौँ"
( मेरो
"हो गल्ती भयो गुरु! ", सुशील दाले भन्नुभयो, "अब राम्रैसँग अधिकार लिन्छौँ"
( मेरो
* **
धेरै पछि सुशील दा सँग मेरो दोस्रो र अन्तिम भेट भयो । सुशील दाले मुसुक्क हाँसेर भन्नुभयो, "बधाई छ।"
मैले भनेँ, "धन्यवाद प्रधानमन्त्रीज्यू! " ।
दिवंगत आत्माको शान्तिको कामना!
मैले भनेँ, "धन्यवाद प्रधानमन्त्रीज्यू! " ।
दिवंगत आत्माको शान्तिको कामना!
