युयुत्सु

युयुत्सु धृतराष्ट्रका पुत्र थिए, कौरवका आफ्नै भाई । तर सदाचारी र सत्य, धर्मका पक्षपाती । जब कुरुक्षेत्रमा दुवै सेना अामने सामने थिए तब युद्ध शुरू हुनु अघि युधिष्ठिरले कौरव सेना सामुन्ने गएर उद्घोष गरे- यदि कोहि अझै पनि सत्य, न्याय र धर्मको साथ दिन चाहन्छ भने म अन्तिम पटक आमन्त्रण गर्दछु । न भीष्म आउन सके न त द्रोण नै तर युयुत्सु पाण्डव पक्षतर्फ आए । युधिष्ठिरले ससम्मान उनको स्वागत गरेर आफ्नो सेनामा मिलाए। युयुत्सु युद्ध पछिसम्म पनि बाँच्ने धृतराष्ट्रका एकमात्र पुत्र रहे । पछि पाण्डवहरू महाप्रस्थानमा जाँदा परीक्षितलाई युयुत्सुकै संरक्षणमा छोडेर गए ।

घटघटवासी

महाभारतको युद्ध समाप्त भैसकेपछि एक दिन कृष्णाले कृष्णसँग सोधिन् "हे कृष्ण! जब भरी सभामा दु:शासनले मेरो वस्त्र खिँच्दै थियो तब मेरो दीन पुकारका बावजुत हजुरले मेरो लज्जा रक्षणार्थ आउन किन विलम्ब गर्नुभयो? "
कृष्णले भने "हे द्रौपदि! तिमीले मलाई पुकारा गर्दा 'हे द्वारकावासी कह्नैया, मेरो लज्जाको रक्षा गर्नुहोस्' भनेर पुकारा गरेकीले मलाई एकपटक द्वारका पुगेर आउनुपर्‍यो, त्यसै हुनाले विलम्ब भएको हो ।"
सज्जनहरूले तात्पर्यार्थ बुझ्नु नै भयो होला!
'हामीले आँफैसँग भएको कुरा पनि अज्ञानले गर्दा अन्तै छ भन्ने ठानेर सजिलै पाउन सक्दैनौँ र बाहिर खोज्छौँ र पाउन गाह्रो विधि अपनाउँछौँ' l

मातापिता

मेरा मातापिताकाे विवाह भएकाे साठी वर्ष पुगेछ । विवाह हुँदा वहाँहरूकाे उमेर १५ वर्ष र १३ वर्षकाे रहेछ । सात सन्तानका मातापिता रहेका वहाँहरूलार्इ संभवतः सन्तानकाे शिक्षा र जीवनबाट सन्ताेष भएकाे हुनुपर्छ । वहाँका सात सन्ततिमा अधिकांशले न केवल उच्च शिक्षा ( चार विद्यावारिधि, दुर्इ एम् डी ) प्राप्त गरे परन्तु सादा र सत्यनिष्ठापूर्वक बाँच्ने साहस पनि प्राप्त गरे ।