शिष्यले धेरै विचार गरेर मानव विष्ठा उठाउन लाग्दा विष्ठाले भन्यो ' हे अधम मनुवा तँ मलाई न छो, पहिले म सम्पूर्ण देवताको पनि प्रिय अन्न फलफूल अादि थिएँ, तेरो एक पटकको संसर्गबाट मेरो यो हाल भईरहेछ, फेरी संसर्ग भएमा के हुने हो? ' । विष्ठाको कुरा सुनेर शिष्य झल्यास्य भए र गुरुसँग पुगेर साष्टांग दण्डवत् गरी 'संसारको सबैभन्दा खराब वस्तु मानव शरीर हो, यो नै चरणमा अर्पण गरेँ' भने । गुरुले पनि प्रशन्न भई शिष्यलाई अँगालो हाले ।
